نگاه کن
نگاه کن که به یک خاطره میمانم
یک خاطره که رفتنیست همچون شب
که رفتنیست همچون تاریکی
همچون لحظات پوچ مداوم و تکراری
نگاه کن
ببین که انعکاس میابم بین قطرات باران
همچون نور
همچون باد
ببین که معنای رها شدن میان اشفته ترین مرز زمانم!
همچون خواب
من دستانم یخ زده
دختری سفید پوش و یخ زده میان یک هستی رازآلود
میان یک تصور ساکت
#ژانین
@dialecticall
Absurdistwriter.blogspot.com
Danielnots.wordpress.com
@danieldlsm
دیری ست که از روی دل آرای تو دوریم
محتاج بیان نیست که مشتاق حضوریم
تاریک و تهی پشت و پس اینه ماندیم
هر چند که همسایه ی آن چشمه ی نوریم
خورشید کجا تابد از این دامگه مرگ
باطل به امید سحری زین شب گوریم
زین قصه ی پر غصه عجب نیست شکستن
هر چند که با حوصله ی سنگ صبوریم
گنجی ست غم عشق که در زیر سرماست
زاری مکن ای دوست اگر بی زر و زوریم
با همت والا که برد منت فردوس ؟
از حور چه گویی که نه از اهل قصوریم
او پیل دمانی ست که پروای کسش نیست
ماییم که در پای وی افتاده چو موریم
آن روشن گویا به دل سوخته ی ماست
ای سایه ! چرا در طلب آتش طوریم
🖊ه.ا.سایه (هوشنگ ابتهاج)
📇Telegram.me/danieldlsm
