آسمان امشب
عجب اه میکشد
عجب زجه میزند
اسمان چرا دلت گرفته است؟
مهتابت را کدام نامهربان خاموش کرده؟
قلمم در دست میگرید
دفترم سیاه شده است
چه حیایی دارد این دفتر
چه شعر دلسوخته ای میشود این نیمه شب
چه شب تنهاییست
دل شب شکسته است
شب خیلی وقتست بغض میکند و شاعر میشود
شب خیلی وقتست سکوت کرده
همچون دل بیچاره ی این دختر
آه...
#ژانین
@dialecticall
میدانم
یک شب در میان سکوت وحشی که وجود مرا می مکد
تو از میان مه آلود ترین لحظات
می آیی...
میدانم گل سرخی به دست داری و مرا به عطرش میهمان میکنی
میدانم لب هایت خشک اند
و لب هایت را به لبهایم هدیه میدهی
آه...
عشق من بگو؟
چرا شب انقدر سیاه است؟
چرا بغض قلبم دارد میترکد از حسرت چشمت؟
چرا ستاره ای از آن دل خسته من نیست؟
اری من دلتنگم
من دلتنگ دلم هستم
من دلتنگ دل رسوای بیچاره ای هستم که اشک دخترکی شبها ابش میداد
من دلتنگ شعری هستم که دیر وقتی از قلب پاکی سرازیر میشد
آه...
براستی این شب تا به کی ادامه دارد؟
#ژانین
@dialecticall
شقایق بیچاره
شقایق تنها
آه شقایقم عاشق بود
گونه هایش سرخ
برگ هایش خیس
اه شقایقم شبها میگرید
قلب من اتش
قلب من سرد است
اه قلب من خودکشی کرد دیشب
جاده ی نمناک
جاده خاطره های خیس
آه جاده اوار میشود از درد
اسمان بیچاره
آسمان تنها
آسمان بغض کرده بود دیشب
ای همه پوچی
ای همه سیاه
آه ای شقایق گریانم
آه...
#ژانین
@dialecticall
نگاه کن
نگاه کن که به یک خاطره میمانم
یک خاطره که رفتنیست همچون شب
که رفتنیست همچون تاریکی
همچون لحظات پوچ مداوم و تکراری
نگاه کن
ببین که انعکاس میابم بین قطرات باران
همچون نور
همچون باد
ببین که معنای رها شدن میان اشفته ترین مرز زمانم!
همچون خواب
من دستانم یخ زده
دختری سفید پوش و یخ زده میان یک هستی رازآلود
میان یک تصور ساکت
#ژانین
@dialecticall
Absurdistwriter.blogspot.com
Danielnots.wordpress.com
#نیمه_شب_نامه
_امشب دوم
سوم فوریه 2017
نمیدانم ساعت چند است.اهمیتی ندارد ارزشش راهم ندارد بروم نگاه کنم ترجیه میدهم فعلا بنویسم.اما نمیدانم چه بنویسم؟دستانم خشک میشوند.تنها میدانم یک حس غریب مرا وادار به نوشتن میکند یک حس غریب دوست داشتنی که دوای درد مرا میداند.چه شب جالبیست امشب!برف می بارد و همه جا سفیدپوش است من در اتاقم نشستم و به افقی از تنهایی خود خیره میشوم.امشب چقدر دیوانه وار متوجه تنهاییم شدم و چقدر وحشیانه از هرطرف هجوم می آورد تا مرا ببلعد.اما من با خود عهدی بستم عهد بستم بجای فرار از تنهاییم آن را با تمام وجود درک کنم،در آغوش بکشم و شاید با هم آوازی بخوانیم.شاید دوست خوبی باشد حداقل برای آواز خواندن.برای شعر خواندن ان هم شعرهایی که در اوج نا امیدی قدرت پرواز میدهد و باعالمی از خیالات زیبا در آسمان رهایت میکند.
من امشب تنهایم.امشب از آن شب هایی است که تنهایی از هر طرف میبارد و من با تمام وجود آنرا حس میکنم و میفهمم.بیایید یک بازی راه بیندازیم. اسمش این است:اعتراف کنیم!من شروم میکنم.من اعتراف میکنم امشب چشمانم خشک شده است و اشکی ندارد حال انکه همه چیز دست به دست هم داده تا دلم ساعت ها بگرید و بگرید تنها بگرید...
من اعتراف میکنم امشب دلم تنگ شده است.دلم تنگ نوازش ها شده است.دلم تنگ دوستت دارم هاشده است.دلم تنگ عشق شده است و یک خاطره.یک خاطره که با تمام وجود دوستش داشتم...شاید هنوز هم دوستش دارم شاید هنوز هم مثل دیشب که کتاب های دبیرستانیم را نگاه میکردم؛دلم برایش یک ذره میشود دلم میخواهد کاش بود.کاش بود و دوباره به آغوشش پناه میبردم.کاش بود و دوباره برایم شعر میخواند.شعر هایی از فروغ و غادهالثمان میخواند شعر هایی از شاملو میخواند و وقتی میرسید که بگوید عشق خود فرداست،عشق خود همه چیز است؛محکم تر درآغوشم میگرفت و می بوسیدم و بغض میکرد...اری دلم از آن شبهایی میخواهد که تنها نبودم و از تنهایی نمی ترسیدم.
اعتراف میکنم که امشب دلم گریه میخواهد ازان گریه هایی که رنگ و بوی بی کسی میدهد.رنگ و بوی تنهایی و بی همدردی میدهد.رنگ و بوی حسرت میدهد...حسرت روز ها و شبهایی که دیگر نیستند و فقط حسرتشان در دلم مانده!
اعتراف میکنم امشب دلم میخواست باشی دلم میخواست حداقل یک نفر بود تا برایم قصه میگفت.اعتراف میکنم میخواهم همچون یک بچه خردسال بشوم و در آغوشت گریه کنم انقدر گریه کنم تا در دلم هیچ نماند و کاغذ سفید دلم را دوباره رطور که خواستی تصویر بکشی!اعتراف میکنم دلم میخواهد کاش امشب زودتر تمام شود همین.وقتی تو نیستی کاش تمام شود این درد که تمام وجودم را می بلعد.کاش یک نفر تنها یک نفر این درد را میفهمید...این درد دارد مرا ذره ذره میخورد...
#ژانین
@dialecticall
@anchemanmikhanam
وبلاگ های من:
Danielnots.wordpress.com
Danielnots.blogspot.com
